Την Τετάρτη 11 Μάρτη, ο Ισραηλινός Υπουργός Άμυνας θα βρεθεί μπροστά στους δικαστές, καθώς ξεκινάει η ακρόαση για την υπόθεση της Αμερικανίδας που καταπλακώθηκε από τις μπουλντόζες του ισραηλινού στρατού στην Γάζα, τον Μάρτη του 2003. Η μήνυση που κατατέθηκε από τους γονείς της κοπέλας, θέλει να καταστήσει υπεύθυνες τις ισραηλινές δυνάμεις για τον θάνατο της 23χρονης ακτιβίστριας Rachel Corrie, που δολοφονήθηκε ενώ διαμαρτυρόταν για την κατεδάφιση ενός παλαιστινιακού σπιτιού στην Γάζα.
«Ισχυριζόμαστε ότι επρόκειτο για φόνο εκ προμελέτης ή το λιγότερο ότι ο στρατός είναι ένοχος για βαριά αμέλεια», δήλωσε ο δικηγόρος της οικογένειας Hussein Abu Hussein. Επικαλείται την γνώση του κράτους στο γεγονός ότι η Corrie και άλλα μέλη του Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης (ISM) – μιας ειρηνικής οργάνωσης που υπερασπίζεται μη-βίαιους τρόπους αντίστασης κατά της ισραηλινής κατοχής – διαδήλωναν στην περιοχή αρκετές ώρες πριν η Corrie καταπλακωθεί από την μπουλντόζα. Επίσης τονίζει ότι η κοπέλα φορούσε το διακριτικό πορτοκαλί γιλέκο, για να ξεχωρίζει.
Μετά τον θάνατο της, ο ισραηλινός στρατός απάντησε ότι ο οδηγός του μηχανήματος δεν είδε την Corrie. «Αν δεις ανθρώπους, θα πρέπει να σταματήσεις και να σκεφτείς ποια είναι τα απαραίτητα βήματα για να μην τους τραυματίσεις. Αντί να σταματήσουν το D9, το οποίο ζυγίζει 64 τόνους, συνέχισαν. Και εξαιτίας αυτού, η Corrie είναι νεκρή», λέει ο Abu Hussein.
Σε τέσσερις ακτιβιστές-συντρόφους της Corrie απαγορευόταν συνεχώς η είσοδος στο Ισραήλ και ενώ τους είχε ζητηθεί να καταθέσουν στην δίκη. Μετά από την πίεση των ΗΠΑ όμως, η στάση του Ισραήλ άλλαξε. Ένας Αμερικανός πολίτης και τρεις Βρετανοί θα καταθέσουν τελικά στην δίκη, που αναμένεται να διαρκέσει δύο βδομάδες. Το Ισραήλ όμως δεν εκδίδει άδεια εισόδου στον γιατρό Abu Nakira από την Γάζα, που ήταν ο πρώτος που είδε την Corrie μετά τον τραυματισμό της και βεβαίωσε το θάνατο της. Το κράτος απέρριψε την αίτηση με την αιτιολογία ότι δεν υπάρχει συντονισμός ανάμεσα στην Γάζα και στο Ισραήλ, εξαιτίας του ισραηλινού αποκλεισμού που άρχισε το 2007. «Είναι παρεμπόδιση της δικαιοσύνης. Από την μία το Ισραήλ δεν δίνει άδεια στον Abu Nakira να έρθει και από την άλλη δεν του επιτρέπουν να καταθέσει με τηλεδιάσκεψη, που χρησιμοποιείται καθημερινά από τα δικαστήρια σε όλο τον μοντέρνο κόσμο», σχολίασε ο Abu Hussein.
Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού, μιλώντας λίγο μετά τον θάνατο της Corrie, είχε χαρακτηρίσει το περιστατικό ως «λυπηρό ατύχημα». Η εσωτερική έρευνα που διεξήχθη από τον στρατό, απάλλαξε τον στρατιωτικό που χειριζόταν την μπουλντόζα από οποιαδήποτε ευθύνη. Η αναφορά που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2003, αναφέρει ότι η Corrie δεν σκοτώθηκε από το «μηχανοκίνητο όχημα», αλλά «πλακώθηκε από βαρύ αντικείμενο, πιθανόν από πλάκα τσιμέντου που μετακινήθηκε ή γλίστρησε στο σημείο που καθόταν. Ο στρατός κατηγορεί την κοπέλα και τους άλλους ακτιβιστές για «παράνομη, ανεύθυνη και επικίνδυνη» συμπεριφορά. Ο Abu Hussein λέει πως η έρευνα του στρατού έχει κενά διαφάνειας. Η μήνυση, που κατατέθηκε το 2005, είναι ο μόνος τρόπος να καταστεί υπεύθυνο το κράτος για τον θάνατο της Corrie, προσθέτει.
Και ενώ είναι εξαιρετικά σπάνιο για τον Υπουργό Άμυνας να κατηγορηθεί άμεσα σε τέτοιες περιπτώσεις, το Ισραήλ έχει προβεί σε οικονομικές αποζημιώσεις οικογενειών, όπως στην περίπτωση των Corries. Δύο μήνες μετά τον θάνατο της Rachel, ο βρετανός δημοσιογράφος και κινηματογραφιστής James Miler, 34 χρονών, σκοτώθηκε από έναν ισραηλινό στρατιώτη. Μετά από έρευνα του στρατού, που και σε αυτή την περίπτωση δεν βρέθηκαν παραλείψεις, η Βρετανία απείλησε πως θα προχωρήσει σε έκδοση των εμπλεκόμενων στρατιωτών. Πέρσι, το Ισραήλ έφτασε σε διακανονισμό με την οικογένεια του Miler και πλήρωσε αποζημίωση ύψους 2.25 εκατ. δολαρίων.
«Η οικογένεια δεν ζητάει λεφτά. Ζητάει την ανάληψη ευθύνης από το κράτος. Αν οι Corries αποζημιωθούν από το κράτος του Ισραήλ, θα δωρίσουν τα χρήματα για τον σκοπό που αγωνιζόταν η Rachel – για την ειρήνη». Η μήνυση των Corries «υπογραμμίζει το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν διώκει ποινικά» τους στρατιώτες που εμπλέκονται και ότι το κράτος φροντίζει για την απαλλαγή τους από κάθε ευθύνη, όπως λέει ο Abu Hussein. «Στις υποθέσεις Παλαιστινίων εναντίον των ισραηλινών δυνάμεων, περισσότερες από το 90% απορρίπτονται», επιβεβαιώνοντας την πολιτική ατιμωρησίας, που έχουν κατακρίνει πολλές ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Από το 2000 έως το 2009, η ισραηλινή ΜΚΟ Yesh Din κατέγραψε σχεδόν 2000 έρευνες του ισραηλινού στρατού σε περιστατικά, στα οποία Παλαιστίνιοι ή διεθνείς ισχυρίζονταν ότι ο στρατός είναι ένοχος για ποινικά αδικήματα, όπως για αλόγιστους πυροβολισμούς που οδήγησαν σε τραυματισμούς ή σε θάνατο. Κατηγορητήρια συστάθηκαν μόνο για το 6% των περιστατικών. Πολλοί από τους κατηγορούμενους στρατιώτες έφτασαν σε διακανονισμό με τα δικαστήρια, που μείωσαν τις κατηγορίες και τις ποινές. « Αν κοιτάξουμε τα νούμερα των περιστατικών και το γεγονός ότι μόνο για το 6% υπήρξαν κατηγορίες, μπορούμε να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι οι στρατιώτες πηγαίνουν στο πεδίο μάχης, γνωρίζοντας πως μπορούν να ξεφύγουν σχεδόν από όλα», λέει ο διευθυντής έρευνας του Yesh Din, Lior Yavne.
Εκπρόσωπος των Corries μας λέει ότι η οικογένεια ελπίζει πως η επικείμενη δίκη θα στρέψει την προσοχή του κόσμου στις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που γίνονται από τον ισραηλινό στρατό στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. «Το ζήτημα είναι η Παλαιστίνη και η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θέλουν να αναδείξουν την Γάζα σε συνέχεια της έκθεσης Goldstone και της επιχείρησης Συμπαγές Μολύβι».
Διαβάστε επίσης σχετικά με τη δίκη για την δολοφονία της Rachel Corrie: «Ξανασκοτώνοντας τη Rachel Corrie» στη σελίδα του Συλλόγου Αλληλεγγύης στον Παλαιστινιακό Λαό «Ιντιφάντα»
Αναρτήσεις
