Βιογραφικό του συνθέτη και στιχουργού Sheikh Imam μπορείτε να διαβάσετε μετά τους στίχους.
Ο Γκεβάρα πέθανε.
η τελευταία είδηση στα ραδιόφωνα,
στις εκκλησίες και τα τζαμιά,
στις γειτονιές, στους δρόμους και στα καφενεία
στα χάνια και στα λιμάνια
Ο Γκεβάρα πέθανε
και οι ψίθυροι όλο και μεγάλωναν
και τα σχόλια περίσσευαν
Ο Γκεβάρα πέθανε
πέθανε ο επαναστάτης παράδειγμα
πέθανε ο ήρωας πάνω στο όπλο του στα βάθη της ζούγκλας
και έγραψε σαν πέθανε την σελίδα των αγώνων του
Πέθανε ο λεβέντης
πάνω στο όπλο του πιστός
στα βάθη της ζούγκλας
πέθανε χωρίς τρομπέτες και βεγγαλικά
ούτε διαγγέλματα και λόγια μεγάλα
Ο Γκεβάρα πέθανε
η τελευταία είδηση στα ραδιόφωνα,
στις εκκλησίες και τα τζαμιά,
στις γειτονιές, στους δρόμους και τα καφενεία
στα χάνια και στα λιμάνια
Τη γνώμη σας αξιότιμοι κύριοι Αμερικανοί
εσείς οι πνιγμένοι από τα ρούχα σας
από τα φαγώσιμα σας
εσείς οι ζεστοί από τζάκια
εσείς οι όμορφοι και μακιγιαρισμένοι
ρωτώ και ξαναρωτώ
εσείς οι αγωνιστές με τα μπρατσάκια
Ο Γκεβάρα πέθανε
χωρίς τρομπέτες και βεγγαλικά
ούτε διαγγέλματα και λόγια μεγάλα
Ο Γκεβάρα πέθανε
τελευταία είδηση στα ραδιόφωνα,
στις εκκλησίες και τα τζαμιά,
στις γειτονιές, στους δρόμους και στα καφενεία
στα χάνια και στα λιμάνια
..............
Αχ τι θλιβερό μάτια μου
σαν σε πήρε ο χάρος
δεν ήταν πλάι σου να σε χαιρετίσουν οι σύντροφοι σου
Σαν σου βγήκε η ψυχή κραυγή δεν άκουσε κανείς
Α μάτια μου τι θρήνος
αχ τι θρήνος σύντροφοι
Σαν του βγήκε η ψυχή κραυγή δεν άκουσε κανείς
Αχ τι θλιβερό
τι θρήνος μάτια μου
να φύγει η ψυχή στον ουρανό
χωρίς τους συντρόφους πλάι του
Εκεί που τη ψύχη έδωσε
ίσως να φώναξε από πόνους φωτιάς
ίσως να γέλασε
ίσως να χαμογέλασε
ίσως να έτρεμε
Αχ μάτια μου
ίσως να είπε το τελευταία αντίο
ίσως να είπε τη διαθήκη του
ίσως να είπε σε ποιον παραδίνει το όπλο του
για να συνεχίσει ο αγώνας για τους πεινασμένους και τους φτωχούς
Πολλά, πολλά τα ερωτήματα
και πολλές οι κουβέντες και τα ίσως
ένα όμως είναι σίγουρο
σιγουράτατο και δεν χωράει κουβέντα παραπάνω...
Ο Γκεβάρα πέθανε σαν λεβέντης
Ο Imam Mohammad Ahmad Eissa γνωστός ως Sheikh Imam, γεννήθηκε το 1918, από φτωχή οικογένεια στο χωριό Abul Numrus της Giza και έχασε την όρασή του όταν ήταν παιδί. Σε ηλικία πέντε χρονών παρακολούθησε μαθήματα αποστήθισης και μέχρι τα 12 του είχε απομνημονεύσει ολόκληρο το Κοράνι. Αργότερα, μετακόμισε στο Κάιρο όπου το 1945 συνάντησε τον διαπρεπή μουσικό Sheikh Darwish el-Hareery που του δίδαξε τις βασικές αρχές της μουσικής. Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Αιγύπτιο συνθέτη Zakariyya Ahmad κυρίως πάνω σε παραδοσιακές αιγυπτιακές μουσικές φόρμες, ενώ έπαιζε και μουσική σε γάμους και γενέθλια.
Το 1962 συνάντησε τον Αιγύπτιο ποιητή Ahmed Fouad Negm. Για πολλά χρόνια συνέθεταν και τραγουδούσαν μαζί πολιτικά τραγούδια που μιλούσαν κυρίως για τις καταπιεσμένες τάξεις, τους φτωχούς και τους εργάτες. Παρόλο που τα τραγούδια τους απαγορεύτηκε να παίζονται στους Αιγυπτιακούς ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, έγιναν δημοφιλείς στις τάξεις των απλών ανθρώπων τη δεκαετία του ‘60 και του ‘70. Ο πόλεμος του 1967 και η αντανάκλαση της ήττας των Αράβων έφερε το δίδυμο ακόμα πιο κοντά και τους ώθησε να συμμετέχουν ενεργά στο ρεύμα του ριζοσπαστικού Αραβικού εθνικισμού. Τα τραγούδια τους, όπως γράφτηκε, αποτελούσαν «μια ακτίνα φως μέσα στο σκοτάδι της ήττας του 1967». Οι Άραβες φοιτητές και εργάτες τραγουδούσαν τα επαναστατικά τραγούδια τους και ο Imam συνέθεσε το “Rajiu al-Talmiza” (Οι φοιτητές επέστρεψαν) κατά τη διάρκεια του φοιτητικού ξεσηκωμού του 1972. Έτσι οι Imam και Negm βρέθηκαν το 1968 στη φυλακή για τρία χρόνια και ακολούθησαν συχνές περίοδοι κράτησής τους το διάστημα 1972-1979. Τη δεκαετία του ’80 οι δρόμοι τους χώρισαν λόγω σημαντικών διαφωνιών.
Παρότι οι δίσκοι του πουλήθηκαν κατά χιλιάδες σε ολόκληρο τον Αραβικό κόσμο, ο Sheikh Imam έβγαλε λίγα χρήματα και οι τελευταίες του μέρες ήταν δύσκολες μέσα στη φτώχεια. Πέθανε ολομόναχος μετά από μακρά ασθένεια στις 7 Ιούνη του 1995. (Πηγές: http://en.wikipedia.org/wiki/Sheikh_Imam, http://mondediplo.com/2006/05/20prison)
Αναρτήσεις
