Πηγή: http://www.list.co.uk/articleO Joe Sacco δεν είναι οπαδός του αντικειμενικού ρεπορτάζ. Τα ιστορικά και πολιτικά βιβλία του γεννημένου στην Μάλτα συγγραφέα κόμικ και δημοσιογράφου το αποδεικνύουν, είτες αυτά επικεντρώνονται στην Μέση Ανατολή είτε στα πεδία μαχών της Βοσνίας.
Τώρα επιστρέφει στο αντικείμενο του πρώτου βιβλίου του, την Παλαιστίνη (όπου είχε γράψει για τις εμπειρίες του στη Δυτική Όχθη στις αρχές της δεκαετίας του '90), για να επικεντρώσει στις μυστικές ιστορίες που περιστρέφονται γύρω από την ίδρυση του ισραηλινού κράτους. Το βιβλίο Footnotes in Gaza γεννήθηκε από την οργή του δημιουργού.
«Το 2001, πήγα στην Γάζα με έναν δημοσιογράφο που ονομάζεται Chris Hedges, στο πλαίσιο μιας αποστολής του περιοδικού Harper. Πήγε ως συγγραφέας, με εμένα ως εικονογράφο. Επρόκειτο να επικεντρωθώ σε μία πόλη, την πόλη της Χαν Γιουνίς. Πριν πάμε, θυμήθηκα κάτι που είχα διαβάσει για την Χαν Γιουνίς, σχετικά με ένα περιστατικό που συνέβη στη δεκαετία του 1950, όπου έχασαν τη ζωή τους πολλοί άνθρωποι. Όταν φτάσαμε εκεί, ο Chris ρωτούσε για την σφαγή και οι άνθρωποι άρχισαν να μας λένε μερικές από τις ιστορίες. Όμως, όταν το άρθρο τυπώθηκε, ένα μέρος της ιστορίας, το ιστορικό μέρος, κόπηκε από το άρθρο. Λοιπόν, αυτό με ενόχλησε. Είμαι ένας από εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι η ιστορία είναι πάρα πολύ σημαντική για να προσδώσει περιεχόμενο στο τι συμβαίνει. "
Ο Sacco αργότερα κατέληξε να επιστρέψει στη Γάζα και ερευνώντας για τον εφιάλτη που εξελίχτηκε στο Χαν Γιουνίς, το 1956, έμαθε για ένα εξίσου τρομακτικό, ίσως και πιο πολύπλοκο περιστατικό που συνέβη δέκα ημέρες αργότερα στην πόλη της Ράφα. Είναι αυτά τα δύο γεγονότα που αποτελούν τα μεγαλύτερα τμήματα του νέου βιβλίου του. Μέσα από μια επίπονη διαδικασία συνεντεύξεων και ημερολογιακής γραφής (και ένα περίπλοκο σύστημα συσχέτισης των δύο) ο Sacco έχει δημιουργήσει ένα έργο που, όπως και τα προηγούμενα βιβλία του, απορρίπτει την αντικειμενικότητα για κάτι υποκειμενικό και με περισσότερη κατανόηση.
Ωστόσο, ο ίδιος αρνείται τον χαρακτηρισμό πως ασκεί πολεμική: «Δεν πιστεύω στην πολεμική καθόλου. Πιστεύω στο να έχει κανείς γνώμη, αρκεί να είναι ενημερωμένη γνώμη. Αν βρω κάτι που δεν «κολλάει» με τις πεποιθήσεις μου, τότε σίγουρα θα το αναφέρω. Η ειλικρίνεια και η αντικειμενικότητα είναι για μένα δύο διαφορετικά πράγματα.»
Έχοντας πλέον παραδώσει το Footnotes in Gaza στο κοινό, ο Sacco αρνείται να σταθεί (ή «να βυθιστεί », όπως το θέτει) στο αποτέλεσμά του, είτε ως μαρτυρία είτε ως ρεπορτάζ. Έχει ήδη προχωρήσει από το θέμα της Μέσης Ανατολής και εργάζεται πάνω σε ένα έργο με τον Hedges σχετικά με την πόλη του Camden, στο New Jersey - «μία από τις φτωχότερες και πιο χτυπημένες από το έγκλημα πόλεις της Αμερικής» - και έχει επιστρέψει στις μαλτέζικες ρίζες του για ένα έργο για την Virginia Quarterly Review σχετικά με τους αφρικανούς μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη. «Είναι καλό να μπορείς να επιστρέψεις και να μιλήσεις για τα προβλήματα του δικού σου τόπου.», λέει αναστενάζοντας ....
Λίγες σελίδες του βιβλίου μπορείτε να δείτε εδώ
«Το 2001, πήγα στην Γάζα με έναν δημοσιογράφο που ονομάζεται Chris Hedges, στο πλαίσιο μιας αποστολής του περιοδικού Harper. Πήγε ως συγγραφέας, με εμένα ως εικονογράφο. Επρόκειτο να επικεντρωθώ σε μία πόλη, την πόλη της Χαν Γιουνίς. Πριν πάμε, θυμήθηκα κάτι που είχα διαβάσει για την Χαν Γιουνίς, σχετικά με ένα περιστατικό που συνέβη στη δεκαετία του 1950, όπου έχασαν τη ζωή τους πολλοί άνθρωποι. Όταν φτάσαμε εκεί, ο Chris ρωτούσε για την σφαγή και οι άνθρωποι άρχισαν να μας λένε μερικές από τις ιστορίες. Όμως, όταν το άρθρο τυπώθηκε, ένα μέρος της ιστορίας, το ιστορικό μέρος, κόπηκε από το άρθρο. Λοιπόν, αυτό με ενόχλησε. Είμαι ένας από εκείνους τους ανθρώπους που πιστεύουν ότι η ιστορία είναι πάρα πολύ σημαντική για να προσδώσει περιεχόμενο στο τι συμβαίνει. "
Ο Sacco αργότερα κατέληξε να επιστρέψει στη Γάζα και ερευνώντας για τον εφιάλτη που εξελίχτηκε στο Χαν Γιουνίς, το 1956, έμαθε για ένα εξίσου τρομακτικό, ίσως και πιο πολύπλοκο περιστατικό που συνέβη δέκα ημέρες αργότερα στην πόλη της Ράφα. Είναι αυτά τα δύο γεγονότα που αποτελούν τα μεγαλύτερα τμήματα του νέου βιβλίου του. Μέσα από μια επίπονη διαδικασία συνεντεύξεων και ημερολογιακής γραφής (και ένα περίπλοκο σύστημα συσχέτισης των δύο) ο Sacco έχει δημιουργήσει ένα έργο που, όπως και τα προηγούμενα βιβλία του, απορρίπτει την αντικειμενικότητα για κάτι υποκειμενικό και με περισσότερη κατανόηση.
Ωστόσο, ο ίδιος αρνείται τον χαρακτηρισμό πως ασκεί πολεμική: «Δεν πιστεύω στην πολεμική καθόλου. Πιστεύω στο να έχει κανείς γνώμη, αρκεί να είναι ενημερωμένη γνώμη. Αν βρω κάτι που δεν «κολλάει» με τις πεποιθήσεις μου, τότε σίγουρα θα το αναφέρω. Η ειλικρίνεια και η αντικειμενικότητα είναι για μένα δύο διαφορετικά πράγματα.»
Έχοντας πλέον παραδώσει το Footnotes in Gaza στο κοινό, ο Sacco αρνείται να σταθεί (ή «να βυθιστεί », όπως το θέτει) στο αποτέλεσμά του, είτε ως μαρτυρία είτε ως ρεπορτάζ. Έχει ήδη προχωρήσει από το θέμα της Μέσης Ανατολής και εργάζεται πάνω σε ένα έργο με τον Hedges σχετικά με την πόλη του Camden, στο New Jersey - «μία από τις φτωχότερες και πιο χτυπημένες από το έγκλημα πόλεις της Αμερικής» - και έχει επιστρέψει στις μαλτέζικες ρίζες του για ένα έργο για την Virginia Quarterly Review σχετικά με τους αφρικανούς μετανάστες που προσπαθούν να περάσουν στην Ευρώπη. «Είναι καλό να μπορείς να επιστρέψεις και να μιλήσεις για τα προβλήματα του δικού σου τόπου.», λέει αναστενάζοντας ....
Λίγες σελίδες του βιβλίου μπορείτε να δείτε εδώ
Αναρτήσεις
