Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

Η συμπόνια του Ισραήλ για την Αϊτή δεν μπορεί να κρύψει το άσχημο πρόσωπό του στη Γάζα

του Ισραηλινού δημοσιογράφου Akiva Eldar, Πηγή:http://www.haaretz.com/hasen/spages/1143313.html 18 Γενάρη 2010

Ποιος είπε ότι είμαστε κλεισμένοι μέσα στη φούσκα του Τελ Αβιβ; Πόσες μικρές χώρες που περιτριγυρίζονται από εχθρούς στήνουν υπαίθρια νοσοκομεία στην άλλη άκρη της γης; Δώστε μας ένα σεισμό στην Αϊτή, ένα τσουνάμι στην Ταϊλάνδη ή μια τρομοκρατική επίθεση στην Κένυα και ο εκπρόσωπος τύπου του ισραηλινού στρατού θα θριαμβεύσει. Ένα εμπορικό αεροπλάνο πάντα θα βρεθεί να πάρει μαζί του πολεμικούς ανταποκριτές για να γράψουν για τους εξαιρετικούς νέους άντρες της μονάδας εσωτερικής ασφάλειας.

Όλοι κάνουν θαυμάσια δουλειά: οι διασώστες, ψάχνοντας για επιζώντες, οι γιατροί σώζοντας ζωές, οι δημοσιογράφοι επίσης που με το δίκιο τους χτυπάνε όλους με κατανόηση στην πλάτη. Μετά την ταύτιση της εικόνας μας στον έξω κόσμο με τον Υφυπουργό Εξωτερικών Danny Ayalon, τώρα όλη η διεθνής κοινότητα μπορεί να δει την καλή πλευρά του Ισραήλ.

Αλλά η φοβερή ταύτιση με τα θύματα της ασύλληπτης τραγωδίας στη μακρινή Αϊτή το μόνο που κάνει είναι να υπογραμμίζει την αδιαφορία για την συνεχιζόμενη τραγωδία των ανθρώπων της Γάζας. Μόλις κάτι παραπάνω από μια ώρα μακριά από τα γραφεία των μεγαλύτερων εφημερίδων του Ισραήλ, 1,5 εκ. άνθρωποι έχουν αποκλειστεί σε ένα νησί της ερήμου εδώ και δυόμισι χρόνια. Ποιος νοιάζεται που το 80%τοις εκατό των αντρών, γυναικών και παιδιών που ζουν τόσο κοντά μας, βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχειας; Πόσοι Ισραηλινοί ξέρουν ότι οι μισοί κάτοικοι στη Γάζα εξαρτώνται από τη φιλανθρωπία, ότι η Επιχείρηση Cast Lead άφησε πίσω της εκατοντάδες ακρωτηριασμένους, ότι ακατέργαστα λήμματα ρέουν από το δρόμο στη θάλασσα;

Ο αναγνώστης της ισραηλινής εφημερίδας ξέρει για το μωρό που ξεθάφτηκε από τα ερείπια στο Port-au-Prince. Λίγοι έχουν ακούσει για τα μωρά που κοιμούνται στα χαλάσματα του σπιτιού της οικογένειάς τους στη Γάζα. Η απαγόρευση από τον ισραηλινό στρατό σε δημοσιογράφους να μπουν στη Λωρίδα της Γάζας είναι μια τέλεια δικαιολογία για να κρύβουμε τα κεφάλια μας στην άμμο της παραλίας του Τελ Αβιβ. Στην καλύτερη περίπτωση οι ψύχραιμες αναλύσεις που συντάχθηκαν από οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων (B'Tselem, Gisha Νομικό Κέντρο για την Ελευθερία μετακίνησης, Γιατροί για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα-Ισραήλ) για την κατάσταση στη Γάζα περνάνε στις πίσω σελίδες των εφημερίδων. Για να έχει κανείς μια ιδέα για το πώς είναι η ζωή στην μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου, θα πρέπει να παραβλέψει το "Big Brother" και να αλλάξει κανάλι σε κάποιο από τα ξένα δίκτυα.

Η καταστροφή στην Αϊτή είναι φυσική, αυτή στη Γάζα είναι ντροπιαστική ανθρώπινη δουλειά. Δική μας δουλειά. Ο ισραηλινός στρατός δεν στέλνει αεροσκάφη με εμπορεύματα γεμάτα με φάρμακα και ιατρικό εξοπλισμό στη Γάζα. Οι πύραυλοι που η ισραηλινή αεροπορία έριξε εκεί πριν ένα χρόνο χτύπησαν περίπου 60.000 σπίτια και εργοστάσια, κάνοντας 3.500 από αυτά σύντριμμα. Από τότε, 10.000 άνθρωποι ζουν χωρίς τρεχούμενο νερό, 40.000 χωρίς ηλεκτρικό. Το 97% των εργοστασίων της Γάζας είναι ανενεργά λόγω των περιορισμών της ισραηλινής κυβέρνησης στην εισαγωγή πρώτων υλών για την παραγωγή. Σύντομα θα συμπληρωθεί ένας χρόνος από τότε που η διεθνής κοινότητα πρόσφερε, στο έκτακτο συνέδριο στο Σαρμ ελ Σείχ 4,5 δις δολάρια για την ανοικοδόμηση της Γάζας. Η απαγόρευση του Ισραήλ να επιτρέψει να εισέλθουν οικοδομικά υλικά κάνει αυτά τα χρήματα να χάνουν την αξία τους.

Λίγες μέρες πριν οι ισραηλινοί γιατροί τρέξουν να σώσουν ζωές τραυματισμένων Αϊτινών, οι αρχές στο πέρασμα του Έρετς (μεταξύ Γάζας και Ισραήλ) απαγόρευσαν σε 17 ανθρώπους να περάσουν για να πάνε στο νοσοκομείο της Ραμάλλα για επείγουσα μεταμόσχευση. Ίσως να είχαν ψηφίσει τη Χαμάς. Την ίδια στιγμή που ισραηλινοί ψυχολόγοι κάνουν θεραπεία στα ορφανά της Αϊτής με αφοσίωση, ισραηλινοί ελεγκτές διασφαλίζουν ότι κανείς δεν θα προσπαθήσει να χώσει μια κούκλα, ένα τετράδιο ή μια σοκολάτα στο κοντέινερ που πηγαίνει βασικά είδη στη Γάζα

Ναι είναι αλήθεια ότι οι ένοπλες ομάδες της Αϊτής δεν ρίχνουν ρουκέτες στο Ισραήλ. Αλλά ο αποκλεισμός της Γάζας δεν έχει σταματήσει τους Κασσάμ να πέφτουν. Η απαγόρευση του κολίανδρου, του ξυδιού και του τζίντζερ να μπουν στη Γάζα από τον Ιούνιο του 2007 είχαν σκοπό να επιταχυνθεί η απελευθέρωση του Gilad Shalit και να διευκολυνθεί η πτώση του καθεστώτος της Χαμάς. Όπως όλοι ξέρουν, αν και καμία από αυτές τις αποστολές δεν ήταν επιτυχής και παρά τη διεθνή κριτική, το Ισραήλ συνεχίζει να κρατά κλειστές τις πόρτες της Γάζας. Ακόμα και οι εικόνες των άψογων γιατρών μας στην Αϊτή δεν μπορούν να θολώσουν το άσχημο πρόσωπό μας στη Λωρίδα της Γάζας.