του Mazin Qumsiyehv Πηγή: http://desertpeace.wordpress.com 29 Νοέμβρη 2009
Η Γενική Συνέλευση των ΗΕ στις 29 Νοεμβρίου, 1947 ψήφισε την προτεινόμενη διχοτόμηση της Παλαιστίνης δίνοντας τον έλεγχο στο 55% των εδαφών στο Σιωνιστικό κίνημα και αφήνοντας στους Παλαιστίνιους το 45% της χώρας. Οι Παλαιστίνιοι γηγενείς αποτελούσαν την εποχή εκείνη τα 2/3 του πληθυσμού και κατείχαν το 93% των εδαφών. Οι Εβραίοι αποτελούσαν το 1/3 του πληθυσμού (οι περισσότεροι ήταν παράνομοι νέοι μετανάστες) και είχαν στην ιδιοκτησία τους λιγότερο από το 7% των εδαφών. Στο σχεδιαζόμενο «Εβραϊκό Κράτος», θα έπρεπε να υπάρχουν ισάριθμοι Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι Παλαιστίνιοι με τους Εβραίους. Το σιωνιστικό κίνημα δέχτηκε την ιδέα του Εβραϊκού κράτους, αλλά απέρριψε τα υπόλοιπα μέρη της συμφωνίας: καθορισμένα σύνορα, διεθνοποίηση της Ιερουσαλήμ, οικονομική ένωση και όχι εθνοκάθαρση.
Κανένας τοπικός αρχηγός των Παλαιστινίων δεν υπήρχε εκείνη την περίοδο (είχαν αποδεκατιστεί από τους βρετανούς την περίοδο 1936-1939 και είχαν προδοθεί από τα δικτατορικά Αραβικά καθεστώτα). Όμως ο λαός (και εδώ μιλάμε για όλους, Χριστιανούς, Μουσουλμάνους και Ιουδαίους γηγενείς της Παλαιστίνης) ήταν ενάντια στο σχέδιο διχοτόμησης της χώρας τους. Η παράνομη «ψηφοφορία» στα ΗΕ (παράνομη γιατί είναι αντίθετη στον Καταστατικό Χάρτη) επιτεύχθηκε χάρη στην σημαντική πίεση που άσκησε η κυβέρνηση των ΗΠΑ. Ο Πρόεδρος Truman πίεσε και ώθησε τις κυβερνήσεις να υιοθετήσουν τη διχοτόμηση, γιατί χρειαζόταν την υποστήριξη των Εβραίων στις εκλογές (1). Άλλοι λόγοι που συνήθως προβάλλονται είναι και η συμπάθεια προς το κίνημα των Σιωνιστών, λόγω της γενοκτονίας που υπέστησαν στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και ίσως ήταν ένας τρόπος να ξεφορτωθούν το «Εβραϊκό πρόβλημα» από την Δύση και να το ρίξουν στην Παλαιστίνη. Υπήρξε, εντούτοις, ισχυρή συνεργασία του Σιωνιστικού κινήματος τόσο με τους Ναζί, όσο και με τους στόχους τους (δείτε Lenni Brenner “51 Documents: history of the Nazi-Zionist collaboration όπως επίσης και τα βιβλία και άρθρα που έχουν γραφτεί για τις πετυχημένες προσπάθειες του σιωνιστικού κινήματος να αποτρέψουν τη μετανάστευση σε Δυτικές χώρες των Ευρωπαίων Εβραίων).
Η CIA προέβλεψε επακριβώς τον ρόλο της πίεσης του Truman στην διχοτόμηση της Παλαιστίνης (προκειμένου να διασφαλίσει την εκλογική του νίκη), παρόλο που ήταν ενάντια στις επιθυμίες των κατοίκων της χώρας και στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και έγραφε σε αναφορά της (28 Νοεμβρίου, 1947) :
«Ένοπλες εχθροπραξίες μεταξύ Εβραίων και Αράβων θα ξεσπάσουν, αν η Γενική Συνέλευση των ΗΕ δεχτεί την διχοτόμηση της Παλαιστίνης σε Αραβικό και Εβραϊκό Κράτος…οι Εβραίοι εκτιμάται ότι θα κινητοποιήσουν περίπου 200.000 πολεμιστές στην Παλαιστίνη... Οι εβραϊκές ένοπλες ομάδες στην Παλαιστίνη είναι πολύ καλά εξοπλισμένες και εκπαιδευμένες σε τακτικές κομάντο. Τελικά θα επιτύχουν την νίκη έναντι των Αράβων λόγω της ανώτερης οργάνωσης και του εξοπλισμού τους….Οι ΗΠΑ, υποστηρίζοντας την διχοτόμηση, έχουν ήδη χάσει μεγάλο μέρος του κύρους τους στην Εγγύς Ανατολή. Αν η διχοτόμηση επιβληθεί στην Παλαιστίνη, η διαμάχη που θα ακολουθήσει θα βλάψει σοβαρά την οικονομική, κοινωνική και πολιτική σταθερότητα του αραβικού κόσμου και κινδυνεύουν τα εμπορικά και στρατηγικά συμφέροντα τωνΗ ΠΑ…. Η φτώχεια, η ανησυχία και η απαισιοδοξία πάνω στα οποία βασίζεται η προπαγάνδα των κομουνιστών, θα ενταθούν στον αραβικό κόσμο…το κύρος των ΗΠΑ, μειώνεται σταθερά με κάθε νέα ένδειξη ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν τους σιωνιστές. Η καλή θέληση που έδειξαν οι ΗΠΑ την εποχή της Συνόδου Ρούσβελτ – Ιμπν Σαούντ και η υποστήριξη του αιτήματος για ανεξαρτησία της Συρίας και του Λιβάνου κράτησε λίγο, λόγω της υποστήριξης από τον Πρόεδρο Truman της μετανάστευσης των Εβραίων στην Παλαιστίνη και της αναφοράς της Άγγλο-Αμερικάνικης Επιτροπής. Λόγω των μακροχρόνιων πολιτισμικών δεσμών των ΗΠΑ με τον Αραβικό κόσμο, του φιλικού ρόλου που έπαιξαν οι ΗΠΑ στην ανεξαρτησία της Συρίας και του Λιβάνου, της μερικής εξάρτησης συγκεκριμένων Αραβικών κρατών από αμερικανικές πετρελαϊκές εταιρείες, και της υπόσχεσης ότι αυτή η εξάρτηση θα ενισχυθεί, τα Αραβικά κράτη θα ήθελαν να διατηρήσουν αυτή την σχέση…μέρος από αυτή την θετική εξέλιξη θα μπορούσε να επιτευχθεί αν οι ΗΠΑ υποστηρίξουν ένα εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη»
Όπως φάνηκε με τον καιρό, το να εξυπηρετήσουν την απληστία των σιωνιστών για την χώρα κάποιου άλλου, έφερε μόνο θάνατο και καταστροφή και όχι μόνο στους γηγενείς Παλαιστίνιους. Στις επιπτώσεις αυτής της στάσης, συμπεριλαμβάνονται πολλοί πόλεμοι (Λίβανο, Γάζα, Ιράκ, Αφγανιστάν πιο πρόσφατα) που προσπαθούν ακόμα να τροφοδοτήσουν την απληστία του καθεστώτος απαρτχάιντ και να διασφαλίσουν τα λάφυρα του. Ο ΟΗΕ προσπάθησε να επανορθώσει για την αδικία του δίνοντας ανθρωπιστική βοήθεια και ορίζοντας την 29η Νοεμβρίου ως μέρα αλληλεγγύης για τους Παλαιστίνιους. Για μας, αλληλεγγύη σημαίνει μποϋκοτάζ, από-επένδυση και κυρώσεις στο Ισραήλ μέχρις ότου εκπληρώσει τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο (ξεκινώντας από το θεμελιώδες δικαίωμα των προσφύγων να επιστρέψουν στην πατρίδα τους).
Αναρτήσεις
